پيش از اين گفتيم که براي خود چند هدف دقيق، روشن، واقعي و باورپذير تعيين و حتماً آن ها را يادداشت کنيد. اکنون اگر اهداف خود را نوشته ايد، قدم بعدي زمان دار کردن اهداف است. مقابل هر خواسته خود، يک تاريخ مشخص را بنويسيد. در واقع اعلام کنيد که مي خواهيد در نهايت تا چه تاريخي به اين هدف برسيد. دقت کنيد براي زمان دار کردن اهداف فاصله زماني را ننويسيد بلکه تاريخ را مشخص کنيد؛ به عنوان نمونه ننويسيد: رسيدن به اين خواسته تا شش ماه آينده و يا تا پايان امسال، بلکه بگوييد: رسيدن به اين هدف تا اول فروردين سال 1400 ، توجه داشته باشيد که زمان بندي اهداف براي دستيابي به آن ها بسيار ضروري است. وقتي هدف را زمان دار مي کنيد در حقيقت براي خود يک ضرب الاجل تعيين کرده ايد و با هر بار نگاه کردن به اهدافتان، ناخودآگاه ذهن و جسم خود را به تکاپوي بيشتر وا مي داريد. در صورتي که براي اهدافي که زمان مشخصي ندارند هرگز اين اتفاق نمي افتد. براي زمان بندي اهداف به دو نکته توجه داشته باشيد: اول اين که مقابل اهداف خود تاريخ شروع حرکت و تلاشتان را ننويسيد بلکه زمان تحقق آن را يادداشت کنيد. مثلاً به جاي نوشتن کنترل خشم از همين الان، بنويسيد: کنترل خشم از اول تيرماه.

توجه داشته باشيد که ما براي ايجاد و تقويت اين صفت از همين لحظه تلاش خود را آغاز و روي اين موضوع تمرين مي کنيم اما انتظارمان اين است که اين جديت و تمرين وتلاش، پس از ۴۰ روز نتيجه دهد و در تاريخ مورد نظر اين ويژگي تا حد قابل قبولي در ما ثابت و محکم شود. نکته دوم اين که اهدافتان زمان هاي طولاني و دراز نداشته باشد. مثلاً ننويسيد: دستيابي به فلان خواسته تا سال ۱۴1۰٫ يادتان باشد اعلام تاريخ و زمان بندي اهداف براي آن است که تلاش و تکاپو و اشتياق ما را روز به روز براي دستيابي بيشتر کند و به ما شوق نزديک شدن به هدف بدهد. در صورتي که مدت زماني که براي رسيدن اهداف تان مشخص مي کنيد طولاني باشد هرگز حرکت هاي روزانه شما شوق تلاش تان را بيشتر نمي کند؛ بنابراين بهتر است اهدافتان نهايتاً تاريخ و ضرب الاجل يک ساله داشته باشد. در اين ميان اگر هدفي داريد که به ناچار به چند سال زمان نياز دارد مي توانيد آن را تقسيم بندي زماني کنيد و مثلاً بگوييد دستيابي به ۳۰ درصد اين هدف تا اول فروردين.